Brandweerlieden beschikken over een uitgebreid arsenaal aan persoonlijke beschermingsmiddelen, zodat zij tijdens oefeningen en incidenten goed beschermd zijn tegen de risico's die het brandweeroptreden met zich meebrengt. Het Kenniscentrum Arbeidsveiligheid van het IFV doet onderzoek naar nieuwe (betere) persoonlijke beschermingsmiddelen en brengt de risico's van het verkeerd gebruiken van deze middelen in kaart.
Technologische ontwikkelingen zoals het bewuster toepassen van bouwwijzen en –materialen leiden tot het terugdringen van grote branden, maar die branden zijn vaak intensiever door optimaliseren van gebouwisolatie en toenemend gebruik van kunststoffen bij de gebouwinrichting. Vanwege de afname van grote branden doet de brandweer minder praktijkervaring bij grote branden op, maar wordt aan grote(re) risico’s blootgesteld vanwege de toegenomen intensiteit van die branden.
Optimalisatie van de persoonsgebonden uitrusting, middelen en maatregelen op de taakuitvoering is een mogelijkheid om de risico’s te verminderen en daarmee de veiligheid te verbeteren. Een voorbeeld is dat de steeds beter beschermende uitrukkleding (optimalisatie isolatie t.b.v. bescherming binnenbrandbestrijding) niet moet leiden tot hittestuwing bij bijvoorbeeld technische hulpverlening. Men gebruikt nu in het algemeen dezelfde kleding voor beide taken waardoor de geproduceerde lichaamswarmte als gevolg van langdurige lichamelijke inspanning onvoldoende weg kan door de goed isolerende kleding die bedoeld is voor binnenbrandbestrijding. Dit is de zogenaamde beschermingsparadox, namelijk overbescherming van de hulpverlener die juist leidt tot andere grote(re) risico’s
