In Nederland hebben de afgelopen jaren diverse grote natuurbranden plaatsgevonden. Voorbeelden zijn de duinbranden bij Bergen en Schoorl in Noord-Holland (2009, 2010 en 2011), op de Strabrechtse heide in Noord-Brabant (juli 2010), in het Drentse Fochteloërveen en Aamsveen (2011), op de Hoge Veluwe (2014) en in het veengebied De Peel op de grens tussen Noord-Brabant en Limburg (2017).
In Nederland gaat het in vergelijking met het buitenland niet over duizenden maar over honderden hectares verbrand natuurterrein. Dit lijkt niet veel, maar als je het vergelijkt met het totale oppervlakte natuurterreinen dat in Nederland aanwezig is, en de bevolkingsdichtheid en het intensief gebruik (recreatie, oefenterreinen defensie, bewoning) van deze terreinen in ogenschouw neemt, is het risico bijzonder groot. De samenwerking tussen de verschillende (bij natuurbrandbeheersing betrokken) partijen is van groot belang om zowel de risico's terug te dringen als bij een natuurbrand effectief op te kunnen treden.In dit dossier brengen we informatie samen die gericht is op samenwerking op het gebied van risicobeheersing, operationele voorbereiding en de daadwerkelijke bestrijding van natuurbranden (repressie). Daarnaast bevat het dossier informatie en documenten die weergeven hoe natuurbeheer plaatsvindt en onderzoeken die op eerder genoemde aspecten in zowel het binnenland als in het buitenland zijn uitgevoerd.
Binnen het grootschalig en specialistisch brandweeroptreden (GBO-SO) van Brandweer Nederland is ook een project met betrekking tot natuurbrandbeheersing opgestart. De landelijke visie Samen werken aan natuurbrandbeheersing beschrijft de koers die de brandweer, in samenwerking met vele partijen zoals natuurbeheerders, de komende jaren wil gaan varen.
De afgelopen jaren zijn er veel ontwikkelingen geweest op het gebied van natuurbrandbeheersing en -bestrijding, zoals:
