Standaardiseren is: keuzes maken in middelen om processen beter te kunnen uitvoeren. Het is dus nooit een doel op zich, maar is zelf ondersteunend. Bijvoorbeeld: Omdat we het stopcontact (middel) hebben gestandaardiseerd, kunnen we de stekker van onze laptop overal in Nederland in de muur ‘prikken’; we kunnen zo plaatsonafhankelijk werken (proces). Tegelijkertijd illustreert het voorbeeld hoe moeilijk standaardisatie is, want in het buitenland bestaan weer andere standaarden voor het stopcontact. Het lastige van standaarden is dan ook dat er zoveel van zijn. De laatste jaren worden standaarden wel steeds vaker op Europees of Wereldwijd niveau ontworpen en vastgesteld. Zo is er inmiddels een wereldwijde standaard voor de afmetingen van een vrachtcontainer. Qua informatiemanagement is standaardisatie nog in een relatief pril stadium, omdat de mogelijkheden van ICT nog steeds exponentieel toenemen en standaarden dus snel verouderen.

 

Architectuur bestaat uit de ontwerpprincipes om een product optimaal te kunnen realiseren. We hebben allemaal een beeld bij de architectuur van een gebouw (vorm en functie), maar ook een wijk kent een architectuur, waarin rekening wordt gehouden met woonfunctie, bodemgebruik, voorzieningen, etc. Zo is architectuur  (als set ontwerpprincipes) ook toe te passen op informatiesystemen. Die bestaan uit software, hardware, gegevens, procedures en gebruikers; alleen volgens uitgedachte ontwerpprincipes (architectuur) is hier een zinvol geheel van te maken. Op het onderwerp Informatiemanagement bestaan er internationale consortia die trachten wereldwijd architectuurprincipes te standaardiseren. Helaas resulteert dit vooral in een oerwoud aan architectuurprincipes en standaarden. ​